Schematy podatkowe – czynny żal za niedopełnienie obowiązków sprawozdawczych

Firmy, które w minionym 2019 roku dokonywały jakichkolwiek czynności będących elementem schematu podatkowego lub uzyskiwały wynikającą z niego korzyść podatkową, muszą pamiętać o obowiązkach sprawozdawczych. Do 31 marca 2020 roku wspomniane przedsiębiorstwa, których rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, są zobowiązane do sporządzenia i wysłania deklaracji MDR-3. Zaniechanie tego obowiązku może oznaczać konsekwencje dla przedsiębiorców i osób zasiadających w zarządach takich firm.

Czynny żal może uchronić przed karą

W przypadku braku realizacji powyższego obowiązku przedsiębiorcy i osoby zasiadające w zarządach w celu uniknięcia surowych kar mogą sporządzić i wysłać tzw. czynny żal. Instytucja czynnego żalu chroni podatnika przed poniesieniem konsekwencji karnoskarbowych. Nie podlega bowiem karze za przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe sprawca, który po popełnieniu czynu zabronionego, zawiadomił o tym organ powołany do ścigania, ujawniając istotne okoliczności tego czynu – w szczególności osoby współdziałające w jego popełnieniu.

Czynny żal nie zawsze chroni przez sankcjami

Niestety czynny żal nie zawsze pozwoli uniknąć sankcji za popełniony błąd. Nawet jeżeli omyłkowo firma nie wywiąże się z obowiązku sprawozdawczego, celem uniknięcia kary musi zgłosić się do organu podatkowego zanim ten sam udokumentuje popełnienie czynu zabronionego. Jeżeli nie zdąży w określonym terminie, to tłumaczenie się pomyłką będzie niewystarczające. W przypadku niezłożenia deklaracji MDR-3 do końca marca 2020 roku datą graniczną na złożenie czynnego żalu będzie moment, w którym urząd skarbowy udokumentuje fakt, że nie otrzymał informacji o zrealizowanym przez firmę uzgodnieniu powodującym powstanie obowiązku raportowania schematów podatkowych.

Termin pozyskania  informacji o czynie zabronionym przez fiskusa

Istnieje ryzyko zaistnienia sytuacji, w której organ podatkowy na podstawie dostarczonych informacji stwierdzi, że posiada informacje o czynie zabronionym. Należy bowiem z całej listy obowiązków informacyjnych i sprawozdawczych, jakie zmuszeni są realizować przedsiębiorcy, wskazać przykładowo na obowiązek składania:

1. informacji o umowach zawartych z nierezydentami w rozumieniu przepisów prawa dewizowego (ORD-U);
2. szczegółowego pliku JPK-VAT, który już od lipca tego roku będzie prawdopodobnie zastąpiony nową strukturą JPK-V7M, w której zakres przekazywanych informacji jest znacząco rozszerzony;
3. informacji o cenach transferowych w formie CIT-TP bądź PIT-TP czy TP-R.

W świetle powyższego organ może przykładowo zidentyfikować tzw. inną szczególną cechę rozpoznawczą bazującą na kryterium wartościowym w odniesieniu do kwalifikacji uzgodnienia objętego obowiązkiem raportowania schematu podatkowego. Bowiem to sam podatnik przesłał już wcześniej wszystkie dane niezbędne do udokumentowania uzgodnienia z dokładnością pozwalającą na określenie danych identyfikacyjnych stron uzgodnienia, wiążących strony umów oraz wartości i terminów poszczególnych płatności wynikających z uzgodnienia.

Podsumowanie

Biorąc pod uwagę ogromną niepewność, co do kwalifikacji uzgodnienia jako objętego obowiązkiem raportowania, warto już teraz przeanalizować kwestie sprawozdawcze. Może się bowiem okazać, że firma omyłkowo lub przez przeoczenie nie zaraportuje schematu podatkowego w terminie, przez co urząd skarbowy będzie mógł zastosować sankcje. Jak widać po analizie dostarczanych do fiskusa danych, organ podatkowy będzie w stanie udokumentować posiadanie informacji na temat uzgodnień. W efekcie przedsiębiorcy i członkowie zarządu mogą nie zdążyć ze złożeniem czynnego żalu, co uniemożliwi uniknięcie konsekwencji.