Dnia 17 kwietnia 2020 r. Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej nr 0111-KDIB1-3.4010.24.2020.1.IM odniósł się do możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków na zakup artykułów spożywczych ponoszonych na rzecz pracowników oraz osób współpracujących z podatnikiem na podstawie umów cywilnoprawnych.
Stan faktyczny, do którego odniósł się Dyrektor KIS dotyczył spółki z sektora nowych technologii. Jak wyjaśniono we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, spółka prowadzi działalność na rynku krajowym oraz międzynarodowym, zatrudniając wysoko wykwalifikowanych informatyków, którzy muszą świadczyć usługi na odpowiednim poziomie, ponieważ w branży programistycznej jest duża konkurencja. Kadra składa się z pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę w rozumieniu Kodeksu pracy oraz osób pracujących na podstawie umów cywilnoprawnych. Spółka poza oferowaniem pracownikom oraz osobom zatrudnionym na umowy cywilnoprawne wysokich wynagrodzeń oraz atrakcyjnych premii, prowadzi politykę zapewniania odpowiednich warunków pracy. W związku z tym pracownicy i współpracujący w ramach innych umów mają dostęp do kuchni, w której mogą korzystać m.in. z wody, kawy, herbaty, mleka, cukru, soków, napojów gazowanych (w tym z napoi energetycznych), pieczywa, serków, wędlin, masła, dżemów, jogurtów, słodyczy, owoców, warzyw, paluszków, płatków śniadaniowych, gotowych kanapek lub mogą wykonywać samodzielnie kanapki zgodnie z własnym zapotrzebowaniem. Spółka dokonuje zakupu w/w artykułów ze środków obrotowych, nie finansuje ich z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, a następnie bezpłatnie przekazuje artykuły na wyposażenie biurowej kuchni. Poza pracownikami oraz osobami zatrudnionymi na umowy cywilnoprawne, zdarzają się sytuacje, kiedy artykuły spożywcze są serwowane podczas spotkań z kontrahentami.
Według Dyrektora KIS ponoszone przez spółkę wydatki na artykuły spożywcze stanowią koszt podatkowy dla spółki, ponieważ mają związek z jej przychodem. Natomiast kosztu podatkowego nie stanowią te same wydatki poniesione na rzecz osób zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych.
A może jednak to koszt podatkowy ?
Zaprezentowane w najnowszej interpretacji stanowisko Dyrektora KIS nie jest zbieżne z wcześniej prezentowanymi poglądami przez organy podatkowe, co może świadczyć o zmianie podejścia do możliwości rozliczana powstałych kosztów. Mimo, że wprost nie zostało to wskazane w interpretacji indywidualnej, należy przyjąć z kontekstu opisu stanu faktycznego, że pod pojęciem „umowy cywilnoprawne” kryją się np. umowy zlecenia i umowy o dzieło zawarte z wysoko wykwalifikowanymi informatykami oraz programistami.
Z uzasadnienia wydanej interpretacji indywidualnej nie wynika wprost dlaczego Dyrektor KIS uznał, że ponoszone przez spółkę wydatki nie pozostają w związku przyczynowo–skutkowym z osiąganiem przychodów lub zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Wskazanie bowiem w interpretacji, że nie jest to koszt podatkowy w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop (ponieważ zapewnienie posiłków dla tych osób nie ma wpływu na wykonanie umowy łączącej spółkę z tymi osobami) nie wyjaśnia w szczegółach powodów takiej konkluzji Dyrektora KIS.
